Oddychanie Warszawa

Oddech w czasie fonacji jest oddechem dynamicznym., to znaczy wdech jest o wiele krótszy niż wydech. Najlepszy jest oddech całościowy: piersiowo-przeponowo-żebrowy.

Właściwa praca mięśni wdechowych polega na rozszerzeniu klatki piersiowej we wszystkich kierunkach: podłużnym, poprzecznym i przednio-tylnym. W powiększeniu objętości płuc największe znaczenie maja mięsnie żebrowe i przepona. Trzeba uważać, aby przy obniżaniu przepony nie wysuwać nadmiernie brzucha. Aby uruchomić żebra w kierunku poziomym, potrzebne są np. następujące wyobrażenia: naturalny śmiech, zaparcie się i podnoszenie ciężaru, wchodzenie do zimnej wody. Myślimy o oddechu jak o synonimie radości, daje to nam swobodę w całym układzie oddechowym.

Dążymy do jak najdłuższego wydechu.

Podparcie oddechowe– zachowują swą aktywność zarówno mięśnie wdechowe i wydechowe. Mięśnie wdechowe muszą stawiać opór mięśniom wydechowym: rozszerzyć żebra, zatrzymać oddech na krótki moment ( wejście do lodowatej wody), trzymając rozszerzone żebra, swobodnie wypuszczać powietrze. W odczuciu podparcia oddechowego potrzebne będą dwa stany naturalne: kaszel i kichnięcie. W obu występuje ono z duża siłą, lecz przez bardzo krótki czas. Z podparciem oddechowym łączy się odruch unoszenia podniebienia miękkiego.. Oznacza to, że dbając o stałe unoszenie podniebienia, wpływamy na aktywność przepony.

Gdy wydychanemu powietrzu brakuje podparcia, trudno nam będzie uzyskać nośny dźwięk i długą frazę wydechową.